Naprawy punktowe, zwane również Spot Repair lub Smart Repair, są w Polsce wciąż niedocenianą metodą wykonywania napraw powłok lakierniczych, chociaż sama idea jest na rynku znana od kilku dobrych lat.

Najczęściej brak wiary w tę metodę wynika ze stereotypów wiązanych z naprawami punktowymi. Właścicielom serwisów lakierniczych wydaje się, że oferowanie tego rodzaju usług wymaga dużych inwestycji w wyposażenie warsztatu. Pracownicy biura obsługi klienta nie wiedzą, jak i którym klientom można efektywnie taką usługę zaproponować i sprzedać. Z kolei lakiernik obawia się skomplikowanego procesu naprawy i nie jest pewny wyniku. Spróbujmy zatem „odczarować” naprawy punktowe, pokazać, że można je wykonywać szybko, prawidłowo i z zyskiem dla firmy, lakiernika oraz dla samego klienta.

Komu i jak oferować naprawy punktowe?
Naprawy drobnych uszkodzeń można skutecznie oferować przede wszystkim właścicielom młodszych pojazdów. Przez pierwsze 3-4 lata użytkowania właściciel jest skłonny za stosunkowo niewielką kwotę zachować wartość rynkową samochodu; uszkodzenia pojawiające się w tym okresie są wyjątkowo irytujące. Pamiętajmy też, że pozornie drobne uszkodzenia, pozostawione bez naprawy, z upływem czasu mogą prowadzić do degradacji powłoki, powstania korozji, a nawet perforacji elementów.
Naprawy punktowe mogą być oferowane przy okazji przeglądu mechanicznego, naprawy szyb, ogumienia, wymiany reflektorów, wreszcie – przy okazji szkody blacharsko-lakierniczej. Zachęcenie klienta do wykupienia dodatkowej usługi jest znacznie łatwiejsze niż przekonanie go, by fatygował się do warsztatu w celu naprawy pojedynczego wgniecenia lub rysy. Aktywną sprzedaż usługi można oczywiście wspierać wysyłką materiałów informacyjnych do stałych klientów. Warto również zainteresować współpracą firmy leasingowe czy wypożyczalnie.

Korzyści dla warsztatu
Podczas naprawy pojazd stoi w jednym miejscu, ponieważ cały proces można z powodzeniem wykonać w czystej, osłoniętej kurtynami i zaopatrzonej w wentylację strefie przygotowawczej. Pracownicy lakierni nie muszą zatem tracić czasu na przepychanie samochodu z miejsca na miejsce. Oblicza się, że nawet 20% czasu w procesie tradycyjnej naprawy poświęca się na przemieszczanie pojazdu. Docelowo można myśleć o wyodrębnieniu w lakierni samodzielnego i – co bardzo istotne – samofinansującego się stanowiska, gdzie wykonywane będą wyłącznie drobne naprawy.
Stosowanie promiennika podczerwieni jest znacznie bardziej opłacalne, zarówno kosztowo, jak i czasowo, niż używanie kabiny. Ponadto powłoka suszona w ten sposób szybciej osiąga swoje właściwości użytkowe.
Zużycie materiałów lakierniczych w trakcie naprawy punktowej jest symboliczne, nieporównywalne z lakierowaniem całego elementu. 
Niskie koszty materiałów i energii oraz krótki czas wykonania usługi pozwalają skalkulować cenę na bardzo korzystnym poziomie, a warsztat może wykonać więcej zleceń w tym samym czasie.
Wykonywanie napraw punktowych wymusza lepszą organizację pracy lakierników i podnosi ich fachowe umiejętności, pośrednio wpływając na wizerunek firmy. Tego rodzaju oferta pozwala poszerzyć grono klientów i podnieść poziom ich zadowolenia ze świadczonych usług.

Korzyści dla lakiernika
Lakiernik jest od początku do końca odpowiedzialny za wykonywane zlecenie, a dzięki krótkiemu procesowi może wykonać więcej zleceń w tym samym czasie. Fakt, że niezbędne są tu: wiedza, zdolności manualne oraz pewna finezja, powoduje, że lakiernik potrafiący wykonywać naprawy punktowe osiąga wyższy poziom kompetencji zawodowych.

Korzyści dla klienta
Dzięki koncepcji napraw punktowych klient otrzymuje to, czego oczekuje: profesjonalnie wykonaną usługę za stosunkowo niską cenę. Naprawa może być wykonana na poczekaniu, przy okazji innych czynności serwisowych, i nie wymaga pozostawiania samochodu w warsztacie. Ponadto właściciel, zlecając naprawę, zabezpiecza wartość samochodu. W ten sposób ogranicza się do niezbędnego minimum ingerencję w oryginalny, fabryczny lakier i nie pozwala na pojawienie się korozji czy powiększanie odprysków.

Ocena uszkodzenia
Prawidłowa ocena uszkodzenia pozwala stwierdzić, ile czasu będzie trwać naprawa oraz jakie będą jej koszty. Aby naprawa punktowa była uzasadniona ekonomicznie, czas jej wykonania nie powinien przekraczać dwóch godzin, a koszty dla klienta – 300 złotych. Pamiętajmy też, że nie każde uszkodzenie nadaje się do naprawy punktowej. Ogólne zasady przedstawia fot. 1.
Ponadto przyjmuje się, że naprawę punktową można wykonać, gdy średnica uszkodzenia nie przekracza 3 cm oraz jeżeli element ma nie więcej niż dwa uszkodzenia. Nieprzestrzeganie tych zasad powoduje, że naprawa staje się nieekonomiczna dla warsztatu, a jej efekt – nieakceptowalny dla klienta.

Naprawa
Proces naprawy zacznij od starannego maskowania pojazdu. Odkryty pozostaje tylko naprawiany element.
Kolejny krok to możliwie dokładny dobór koloru. Jest to podstawowy warunek udanej naprawy. Przemyj, odpoleruj i ponownie przemyj uszkodzony obszar, aby wydobyć naturalny kolor nadwozia. 
Następnie wyszlifuj uszkodzenie. Pamiętaj, aby w całym procesie stosować możliwie drobne materiały ścierne oraz by maksymalnie zawężać obszar pracy, jednocześnie łagodnie stopniując gradację papieru. Szlifowanie rozpocznij papierem nie grubszym niż P180, a szpachlę wykończ P320. Strefę przejściową wymatuj materiałem ściernym Trizact P3000 i oczyść ściereczką z mikrowłókien nasączoną zmywaczem. Zastosuj puder kontrolny do oceny jakości szlifowania.
Odizoluj uszkodzone miejsce podkładem gruntującym w aerozolu lub aplikowanym pistoletem typu minijet z dyszą około 1,2 mm (fot. 7). Prawidłowy dobór szarości podkładu pozwoli lepiej odwzorować kolor i szybciej uzyskać krycie.
Do suszenia podkładu najlepiej użyć krótkofalowego promiennika podczerwieni (fot. 8). Już w czasie suszenia podkładu przygotuj potrzebną ilość wybranego koloru z dodatkami, które ułatwią równomierne i prawidłowe rozłożenie ziarna metalicznego.
Następnie wyszlifuj obszar pod aplikację lakieru bazowego papierem P400-P500 na klocku, a cały obszar naprawy wymatuj materiałem ściernym Abralon P2000 nasączonym zmywaczem. Oczyść powierzchnię naprawy ściereczką z mikrowłókien nasączoną zmywaczem.
Kolor bazowy nakładaj pistoletem typu minijet z dyszą 0,7-0,8 mm przy ciśnieniu 0,8-2,0 barów, zależnie od koloru. Próbna aplikacja pozwoli dokładnie dopasować ciśnienie oraz podawanie materiału i kształt strumienia. Nałóż ilość koloru umożliwiającą uzyskanie pełnego krycia podkładu. Na koniec wycieniuj kolor wokół uszkodzenia. Pamiętaj, by obszar aplikacji był jak najmniejszy. Po odparowaniu bazy, a przed aplikacją lakieru bezbarwnego usuń odkurz za pomocą ściereczki lakierniczej.
Do wykończenia powłoki użyj szybkiego lakieru bezbarwnego (fot. 9) lub lakieru z domieszką przyspieszacza. Dzięki temu powłoka wyschnie w ciągu kilku minut i będzie ją można spolerować. Do aplikacji lakieru bezbarwnego wybierz pistoletu typu minijet z dyszą 0,8-1,0 mm. Nałóż lakier na nieco większą powierzchnię niż w przypadku bazy, koniecznie przykrywając cały obszar wymatowany wcześniej Abralonem P2000. W strefie przejściowej użyj rozcieńczalnika do zaprawek, dzięki któremu granice aplikacji lakieru bezbarwnego staną się niewidoczne.
Dobrze wysusz powłokę lakieru bezbarwnego krótkofalowym promiennikiem podczerwieni. Dzięki temu polerowanie będzie łatwe i da dobry wynik.
Po ostygnięciu powłoki maszynowo wypoleruj obszar naprawy (fot. 10). W strefie uszkodzenia i cieniowania zastosuj mleczko 3M FastCut, a na całym obszarze naprawy – system Perfect-It III. Maszyna polerska musi być prowadzona lekko, bez nadmiernego nacisku.
Po zakończeniu polerowania skontroluj wynik naprawy, przemywając powłokę zmywaczem i wycierając ją do sucha. Jeżeli powłoka ma matowy wygląd, powtórz suszenie i polerowanie. Jeżeli powłoka zachowuje połysk, możesz usunąć maskowanie (fot. 11).

Tomasz Palkowski, 
Technical Manager / National Head Trainer Glasurit